Het Paradijs Principe

• De basis van het hele verhaal is eigenWaarde, en herstel van eigenwaarde.
• Met de vraag, waardoor werd de beleving van eigenwaarde verstoord?...

De LotusBank is onderdeel van een meeromvattend project: Planting Paradise.
Daarin staat het (leren) omgaan met Vrije Keuze centraal. Het (leren) maken van betrouwbare afspraken vormt daar deel van.
Het blijkt dat op Aarde nogal wat mensen aan andere mensen hun Vrije Keuze willen ontnemen; dat zijn mensen die verslaafd zijn aan het houden van slaven. Geldverslaving vormt daar deel van.

Wat is het bankwezen?

Ik begon een en ander pas te begrijpen nadat ik het werk van Caroll Quigley leerde kennen. Hij onderzocht de bankwereld, en degenen die die wereld bepaalden. Hij kon hun archieven bestuderen, en vatte zijn inzichten samen in een drietal dikke boeken. Daarin beschrijft hij hoe de regering-achter-de-regeringen, en de-bankiers achter-de-bankiers werken.

Zijn studies worden geciteerd in een groeiende groep van documentaires, die op het internet zijn te vinden. Ik raad je aan deze te bekijken, en te bestuderen. Het is het werkmateriaal waarop ik veel van mijn onderzoek heb gebaseerd. Het was voor mij nodig om op een andere manier te leren denken. Ik hoor dat dit voor anderen ook het geval is. Ik zet een deel van de beschikbare documentaires op een rijtje:

• Money is Debt
• The Money Masters
• The Monopoly Men
• Creature from Jekyll Island
• The Empire of the City
• Rothschild TimeLine
• Last call for Freedom
• From Freedom to Fascism
• The Truth about IRS and Income Tax
• Breaking the Invisible Shackles of the IRS
• Theft by Deception
• The Bilderberg Group, The Secret Rulers of the World.
• The Lucifer Effect
• One Nation Under Siege
• The Dumbing down of America
• Confessions of an Economic Hitman

Grootschalig bedrog

Er is nog veel meer informatie te vinden. Niet alles is betrouwbaar want “er zijn veel mensen die voor geld doen wat ze zonder geld zouden nalaten”.
Maar het is de moeite waard om dit te bestuderen, om je eigen mening te kunnen vormen. Veel van de documentaires in de lijst zijn gemaakt door mensen die in ‘het systeem’ werkten, en er pas later achterkwamen dat ze bezig waren met bedrog en misdaad.

Het gaat mij er niet om wat die anderen menen of beweren, maar het gaat erom hoe jij jouw leven wilt leven. In dit geval gaat het erom wat je leven jou waard is; en of jij dat bepaalt, of ‘de banken’. Het gaat daarbij om de banken die het geld aanmaken, ‘uit niets’.

De uitgebreide collectie documentaires geven inzicht in de achtergronden, de leugens, de misleiding, en het enorm grootschalige bedrog. Het heeft me veel tijd gekost om dat te kunnen/willen accepteren. Er zijn in die documentaires ook veel citaten van politici te vinden die hetzelfde stellen: “als mewnsen wisten welk bedrog hier speelt, en hoe groot het bedrog is, dan werd de regering direct ontslagen”.

Geld als misdaad

Mijn vertrouwen in ‘de bankwereld’ bleek op niets gebaseerd. En langzaamaan begin ik te begrijpen dat de waarde van geld op niets is gebaseerd.
Vandaar dat ik tot de oplossing kwam: om zelf ons eigen geld te maken, en dat op onze EigenWaarde te baseren.
En om zelf onze bank te vormen, en die op onze MeerWaarde te baseren.

De mensen die het bankgeld maken doen alsof ze het goed voorhebben met de mensheid. Ze presenteren zich als een soort van ‘pappie en mammie’ van de mensheid. Ze doen alsof ze zijn te geloven, maar wat ik zie is dat zij geld als een geloof gebruiken – een bijgeloof – om zo het leven van andere mensen te bepalen. Geld is tegelijkertijd een beloning is maar ook een bestraffing.

Als ratten in de val

zeker op dit moment is te zien hoe via bankpasjes, chipkaarten, OV-chips, RFID-chips en op andere manieren mensen worden behandeld als de ratten in de experimenten van de 1960er jaren: gedragsanalyse. Het verschil tussen ons land en een Nazi concentratiekamp wordt steeds kleiner: je chip geldt niet als geld, maar als ‘tatoeage-nummer’ om je gedrag te bepalen. (“Last call for Freedom” is een documentaire die dat in detail laat zien.)

Elk totalitair systeem zal totaal falen

Vanuit mijn kennis met de systeemtheorie kan ik voorzien dat een totalitair systeem totaal zal falen.
Er is een bekende theorie van Ashby, “The Law of Requisite Variety”.
Die stelt dat, wil je iets totaal wilt controleren, dan moet je alles kunnen controleren wat dat systeem zelf kan controleren,
EN je moet de interactie totaal controleren,
EN je moet de omstandigheden totaal controleren,
EN je  moet jezelf totaal controleren.
Dat kan niet, om de simpele reden dat het betekent dat je jezelf EN het hele universum totaal moet controleren.

Het enige wat mensen kunnen controleren zijn objecten: materie zonder vrije keuze. En zelfs dan blijft die controle beperkt tot bepaalde omstandigheden. Dat is waarom verzekeringen overmacht door natuurrampen uitsluiten in de clausules.
Dat wat mensen het moeilijkste kunnen controleren en bepalen is hun eigen Vrije Keuze. Vandaar dat elk totalitair systeem totaal faalt.
Ik heb daarom geen angst voor totalitaire systemen; die storten vanzelf in.

Response-Able be-leven van Vrije Keuze

Het omgekeerde is voor mij wèl interessant: het kunnen omgaan met Vrije Keuze. Vrije Keuze is en gegeven van leven, en als mens is dat ons grootste vermogen in het be-leven van schepping – als werkwoord. De mens is géén schepsel, maar schepper. En ons grootste vermogen is ons gebruik van Vrije keuze; elk, en samen.

De Lotusbank biedt gelegenheid om dat samenspel te optimaliseren.
Door optimaal samenspel.
Door samen betrouwbare afspraken te kunnen maken.
Op basis van wat we zelf willen.

Voor deelname aan de Lotusbank is vereist dat iedereen die meedoet soeverein is. Dat betekent dat je weet dat je vrije keuze hebt, en daarmee integer leert werken. Maar omgekeerd dat je ook inziet dat dit geldt voor elk levend wezen; en dat je dat ook respecteert en waardeert.
Vandaar dat mensen die werken voor geld, of die (via geld of anderszins) het leven van anderen bepalen NIET aan de Lotusbank kunnen meedoen.

Misplaatste ‘leiderschap’

Want dat is het probleem wat ik zie in de groep van mensen die door Caroll Quigley wordt beschreven. De groep die bekend staat als ‘de illuminati’; de Banksters, de Bilderberggroep, de CFR (Council on on Foreign Relations), de Trilateral Comitteee, en al die groepen en instanties die door hun toedoen worden gereguleerd: de UN, de WHO, World Bank, IMF, en zo voort. Overigens: de ‘World Bank’ is een privé bank. (Lees “Confessions of an Economic Hitman”, John Perkins.)

Waar we mee te maken lijken te hebben is met een groep van mensen die onvoldoende bekend zijn met het belang van vrije keuze. Ze proberen het leven van andere mensen te controleren, via geld, geweld, gezag en geloof. Ze behandelen anderen daarmee als slaven – iets wat tegenwoordig niet meer heet te mogen. In principe beschouwen, en behandelen, ze andere mensen als kleine kinderen, als kleuters.
De belangrijkste reden waarom dat gebeurt is doordat die andere mensen dat laten gebeuren. In mijn ogen is het alsof de mensheid in de Puberteit is blijven steken; met seks en geweld als kenmerkende  factoren.
Idealiter wordt, in mijn ogen, de mensheid nu volwassen, doordat elke mens beseft dat die soeverein is; en daarnaar gaat leven. Met respect voor leven, de Aarde, alle vormen van leven, en alle mensen.

Op dit moment is dat nog niet wat we zien. Er zijn teveel mensen die menen dat ze ‘eigenaar’ kunnen zijn van de Aarde; of delen van de Aarde. Het is duidelijk dat de Aarde al bestond vóórdat de mensheid ontstond; niemand is eigenaar van de Aarde. Ook is duidelijk dat de Aarde de mensheid voedt, net als alle vormen van leven. De mens, en de mensheid, heeft géén alleenrecht, op wat dan ook.

Dat maakt het leven voor veel mensen lastig; en mogelijk is dat waarom ouders soms proberen hun kinderen in de puberteit te laten steken.
Als iedereen soeverein is, dan heeft iedereen dezelfde rechten.
Dan moet je over alles wat je samen wilt gebruiken leren onderhandelen, en de Vrije Keuze van anderen daarin ook respecteren.
Dat is lastig als je gehoorzaamheid gewend bent (daarin versterk je alléén je eigen beleving). Maar het is een enorme verrijking als je beseft dat organismen juist zijn gebaseerd op synergie: de verschillen in de overeenkomstigheden maken méér mogelijk.

Mensen complementeren elkaar

De Lotusbank is opgezet om juist door onze verschillen elkaar te verrijken.
We hebben allemaal een meerwaarde ten opzichte van elkaar.
Het gaat erom die met elkaar te ontdekken, en te realiseren.

Dat lukt niet in een slavenmaatschappij, waar uniformiteit en hiërarchie ‘norm’ zijn. Daar is de ‘leider’ de beperkende factor voor de hele groep. In de natuur zien we dat de vogel vooraan de “V”-formatie niet de sterkste is maar de behendigste, die de geluidsgolven van de twee vluchtlijnen met elkaar kan verbinden. In het dierenrijk blijkt dat ‘het mannetje’ alléén dient voor voortplanting; beleidsbesluiten worden door de hele kudde/stam genomen.

We hebben naast elkaar twee gedachten: de slavenmaatschappij, en de vrije mens.
De eerste profiteert van afhankelijkheid door monopolisatie: een parasitair systeem.
De andere stimuleert optimalisatie door synergie in symbiose; op basis van Vrije Keuze.

Leiders als misleiders

Het geldsysteem is onderdeel van de eerste aanpak; slavernij en verslaving.
De banksters monopoliseren geld; de ‘staat’ ‘legitimiseert’ dat. De mensen die ‘de staat’ spelen, doen alsof ze eigenaars zijn van het land; of in ieder geval zorg hebben voor een land. Ze pretenderen dat ze proberen samen iets te scheppen waardoor de mens als mensheid kan functioneren. Dat is natuurlijk een prachtig plan. “De Bilderberggroep” houdt jaarlijks een samenkomst waarin leiders van bedrijven samen ‘be’denken hoe mensen optimaal met elkaar kunnen omgaan. Het probleem wat ik daarmee heb is de inherente onvolwassenheid van die aanpak: mensen die denken dat ze voor of namens andere mensen zouden kunnen denken.

Ik beschouw de mensheid, als geheel, als één organisme.
Elke mens is daarin een cel in het lichaam van de mensheid.
We zijn daarin allemaal onderling verbonden.
Externe gesprekken tussen mensen, zijn interne gesprekken in de mensheid.

Genezen van de geheime regering

Overigens, dat opent ook een manier om groepen zoals de Bilderberggroep of regeringen te helpen. Het maakt gebruik van een combinatie van “waarnemen of afstand” en “afstandgenezing” – voor degenen die hiermee onbekend zijn, is hier uitgebreid onderzoek over te vinden.

Remote Sensing werd gebruikt door de CIA (met een budget van $10 miljoen). Het is een methode waarop je je ontspant, en je afstemt op iemand, en zo kan ervaren wat in ze omgaat. In combinatie met Remote Healing kan je genezing brengen: door vanuit een gevoel van liefde en verbondenheid je op hen af te stemmen.
We hebben allemaal onzekerheden, en elk besluit wat we (moeten) nemen zoeken we (onbewust) afstemming met onze omgeving; op zulke momenten wordt de (buitenbewuste) verbondenheid met de genezer meebetrokken in de besluitname.

Telepathie is een natuurlijk gegeven: als mens zijn wij onderdeel van de mensheid. Als mensheid zijn wij één organisme en op het moment dat je kontact maakt met anderen die ook bezig zijn om te kijken hoe we iets moois kunnen van maken van (ons) leven op deze planeet, dan draagt dat bij en komen we daarmee samen verder.

Voor mij valt dat samen onder het principe “Planting Paradise”. Toen ik inzag dat we hier allemaal Vrije Keuze hebben toen werd me ook duidelijk dat we daarin kunnen samenwerken. Mensen zijn daarin (letterlijk) handiger dan de meeste andere vormen van leven. Doordat mensen taliger en mentaliger zijn (taal en technologie) kunnen ze meer samenwerken (met nu, voor de Aarde, funeste gevolgen doordat de mensen niet elk voor zich verantwoordelijkheid nemen voor hun acties – doordat ze werken voor geld...

Zodra mensen elk voor zich hun verantwoordelijkheid nemen is het optimaliseren van die kwaliteit van de hele aarde binnen enkele uren te realiseren? Ik vermoed het.

Verzorgen van de Aarde; planten van Paradijs

De grondgedachte waarmee ik werk is dat de Aarde er al was voordat de mensheid er was. Die aarde is dus van niemand. Maar die aarde is wel voor iedereen en de aarde voedt ook iedereen die hier is. Op het moment dat we als mensheid de aarde kunnen verzorgen dan zetten we automatisch een principe aan dat in de landbouw bekend staat als “de land voedt de boer die het land voedt”.

Als mensheid kunnen we onze lokale omgevingen verzorgen door mineralen of kristallen in de ondergrond leggen waardoor microben daar goed in kunnen groeien. Die microben produceren de ‘soep’ waar bomen van allerlei soorten op kunnen groeien, “one cell’s shit is another cell’s manure”: wat de microben uitscheiden is de voedingsstof voor de bomen. De planten en bomen bieden beschutting en voeding voor allerlei dieren. Daardoor ontstaat een optimaal samenspel van Aarde, microben, planten en dieren. Zo kunnen de mensen zich voeden met de vruchten van de aarde. Overigens; “vruchten” is letterlijk op te vatten: ons gebit laat zien dat de mens een fruiteter is.

Dat betekent ook dat je op elk moment dat je zit te eten je ook zit te oogsten: je verzamelt de zaden van de vruchten, die je dan weer kunt planten, terwijl je over de planeet loopt en interessante plaatsen ontdekt. Dan leg je de stenen zo neer dat ze een afgestemde omgeving vormen voor de microben, waar je dan de zaden kan planten. Je pakt die zaden in je mond, voelt hoe die afgestemd zijn, kan die daarbij afgestemd zijn op de grond. Overigens als een boer over de aarde loopt dan door zijn electro-magnetischveld verandert de zuurgraad in de aarde doordat de microben daarop reageren. Dat suggereert dat we al wandelend over de aarde in feite woestijn in plantentuinen kunnen omvormen. Dat is het grondidee van Planting Paradise. Het suggereert dat we als mens ook schepper zijn in de schepping, maar tegelijkertijd zijn we als mens ook cel in het lichaam van de mensheid.

De mensheid als geheel is dus een organisme waarbij de conversaties tussen ons interne conversaties zijn van de mensheid. Het lijkt erop alsof we als mensheid nu a.h.w. wakker (kunnen/moeten) worden voor het feit dat we mens zijn – als deel van de mensheid – en niet tegen elkaar hoeven te vechten om te leven en te overleven. Ik heb het idee dat het nooit het geval geweest is, maar dat we mensen elkaar kunnen ondersteunen en daardoor op basis van eigenwaarde tot meerwaarde komen. Dat is eigenlijk de grondprincipe van het hele Lotusbank idee, het Aardebank-idee.

Oprichting van de Lotusbank, d.d. 2010.05.05

Mijn streven is om vandaag de Lotusbank te kunnen opzetten.
Die Lotusbank is een principe.
Het is een computerbestand bedoeld om mensen te helpen om betrouwbare afspraken kunnen maken.
Daardoor kunnen ze optimaal samenwerken.

Let wel: De Lotusbank heet een ‘bank’, omdat dat het woord is wat woord gebruikt voor het boekhouden van de waarde die mensen voor elkaar hebben.
Let wel: tegenwoordig betekent dat ook dat (in de U$A) je geboorteregistratie, dus je bestaan, ook als waardepapier wordt beschouwd en behandeld. Je eigen bestaan heeft dus waarde. In de Lotusbank gaan we ervan uit dat je bestaan niet waarde heeft voor een ander (je bent immers géén slaaf). Je bestaan heeft directe waarde voor jezelf, voor de mensheid, voor alle vormen van leven, en de Aarde.

We hebben dus niet te maken met een geldsysteem maar met een waardesysteem.
De bedoeling van de Lotusbank is meerwaarde door betrouwbare samenwerking.
De mogelijkheden voor samenwerking moeten we onderzoeken, verkennen.
Daarin hebben we elk een unieke eigen inbreng hebben, die anders is dan die van een ander.
We complementeren elkaar daarin, zoals de organen van ons lichaam dat ook doen.
Daardoor we samen meer kunnen dan alleen.

Voor de bijeenkomst stel ik voor 4 onderdelen te gebruiken:

• inleiding – de Lotusbank, en gedachten die daartoe leidden
• beurs – wat wil je inbrengen/verwerven in de Lotusbank?
• De website – hardware met software
• Doe het Zelf – Gebruik de Lotusbank (alleen voor soevereinen)

Aan het eind van de bijeenkomst gaan we bekijken hoe die Lotusbank als software, als computerprogramma gebruikt kan worden zodat we samen kunnen opbouwen en via internet kunnen doorbouwen.

Ik zal nu eerst een aantal grondgedachten over BankGeld presenteren.
Daarin wordt duidelijk welke problemen ‘geld’ vertegenwoordigd.
Door de problemen te onderkennen (‘diagnose’) kunnen we een oplossing zoeken (‘therapie’).
In ons geval is de therapie op zelfgenezing gebaseerd; herstel van eigenwaarde om de geldverslaving te stoppen.