Geld = Territorium-denken

• Geld heeft direct te maken met het bedriegelijke begrip eigendom, en bezit.
• De Aarde is van niemand; en we leven allemaal van de overvloed van Aarde.

Bankgeld is een symbool, zonder waarde of betekenis van zichzelf.
Zoals elk symbool, staat het op de plaats van iets wat wèl eigen waarde heeft.
Het gaat erom die kwaliteit van ‘plaatsvervanger’ goed te begrijpen.
Want dan weet je dat het niet gaat om/over geld, maar om waarde.

Eerder is al gesteld dat het belangrijk is om het verschil te zien tussen mensen en materie.
Het is daar beschreven als het verschil tussen boerderij en piraterij.
Het is ook te beschrijven als het verschil tussen betrokken en onbetrokken.
De traditionele termen daarvoor waren; het verschil tusen Paradijs en Hel.

Het gaat om het verschil in de omgang met de Aarde, en met materie.
Het gaat om het verschil tussen leven en dood; verzorgen versus verbruiken.
Het gaat om het opgroeien: het nemen van verantwoordelijkheid voor de wereld.
Het is het verschil tussen consumeren (baby) en (volwassen) creëren.

Puberteit ontgroeien

Onze samenleving is wat dat betreft ‘in de pubertijd blijven steken’.
We zien het in de vele symbolen die verwijzen naar seks en geweld; puberaal.
We zien het in de manier waarop mensen door mensen worden behandeld: regering.
Voor het grootste deel is het gebaseerd op de slavenkultuur van de Romeinse tijden.

Het is hard nodig om dat te ontgrooeien.
De enige manier waarop dat lukt is door zelf ‘volwassen’ te worden.
Dat betekent dat je weet dat je Zelf de Aarde moet verzorgen; in alles wat je doet.
Dat houdt ook in dat géén ander voor of namens jou kan of mag besluiten.

Op dit moment is dat nog niet wat we in onze samenleving beleven.
De regering noemt de samenleving zelfs nog de maatschappij; een werkplaats.
Dat is gebaseerd op het beschouwen van mensen als machines; als objecten.
Daardoor gaat respect voor de unieke kwaliteiten van leven verloren.

Dat zien we heel expliciet in de omgang met, en de betekenis van bankgeld.
Geld wordt beschouwd vanuit de filosofie van handel in stukgoed, en piraterij.
Dat zien we expliciet in de roof’bouw’ van rente en belasting; het parasiteren.
Dat is direct verwant aan het ontroven: het privatiseren en monopoliseren.

Territorium gedrag

Privatiseren en monopoliseren zijn vormen van diefstal.
Daarin ‘claimt’ één mens te gebruiken wat anderen verder niet ‘mogen’ gebruiken.
Dat betekent dat, dat van iedereen was, plotseling van ‘niemand’ is (‘taboe’).
Het is een vorm van territoriaal dierlijk gedrag; met valse ‘claim’ van exclusiviteit.

Geld heeft te maken met het valse geloof in eigendom, “bezit”.
Dat doet alsof je iets zou kunnen bezitten; dat is een vreemde gedachte.
Zoals men zegt: een doodshemd heeft géén zakken: materie kan je niet meenemen als je sterft.
Omgekeerd: de Aarde was er allang voor het ontstaan van de mensheid; niemand kan het bezitten.

Het is zaak om te weten wat territorium betekent;
en dat dit niet voor geld te koop is.

Parasitair gedrag

Geld heeft te maken met territoriaal gedrag; beestachtige beleving.
De tegenhanger daarvan is vegetatief gedrag: het tuinieren van de Aarde.
De mens deelt voedsel vanuit de overvloed van Aarde; de mensheid is deel van alle vormen van leven op Aarde.
In plaats daarvan ontzegt de mens de mens toegang tot de Aarde door het bijgeloof in Eigendom, en parasiteert de mensheid op zichzelf, via geld.

Het verschil tussen beestachtig gedrag en tuinieren staat bekend als de strijd van Kaïn en Abel.
Het gaat om de strijd tussen de herders/vleeseters in de woestijnen in boven-Eegypte; en de boeren/vegetariërs, in de vruchtbare Nijldelta van beneden-Egypte.
Het conflict ontstond daar waar de schaapherders/slachter hun kudde te grazen namen op de weilanden van de boieren.
Het conflict kwam doordat ze niet de velden van Aarde samen deelden, maar die elk als territorium claimden.

Het verschil tussen delen en claimen is het verschil tussen voeden en parasiteren.
De mens is de meest parasitaire vorm van leven op Aarde.
Mensen parasiteren op de Aarde, op alle vormen van leven, op elkaar en zelfs op zichzelf.
Het is hoog tijd dat elke mens (jij) dat beseft, en daarmee ophoudt.

Eigendom is een (valse) claim van exclusiviteit (territorium).
De claim is vals, want de Aarde is van niemand; ze bestond eerder dan de mensheid.
De claim is vals omdat je in het sterven geen materie kan meenemen; zelfs niet je lichaam.
Geld is een symbool voor eigendom; en gebaseerd op een valse claim, op exclusiviteit.

Geld wordt gebruikt als tegenhanger, ‘tegenwaarde’, van koopwaar.
Geld speelt daarmee de rol van een (algemeen) koopcontact; of eigendombewijs.
Geld wordt daarin gekoppeld met het valse begrip eigendom; en daarmee verward.
Geld is daarmee niet alleen een symbool; het wordt daardoor ook een contract.

Geld is een contract.

Geld wordt gebruik als symbool voor een tegenwaarde voor iets van waarde.
Geld is een teken waarbij één mens zich verplicht om wat te doen voor een ander.
Geld is een instrument voor ondergeschiktheid, aan degene die het geld uitgeeft.
‘Geld’ is een instrument om het vermogen van anderen te beperken door ‘monopolie’ van ‘eigendom’ door ‘Koop’.

In dit onderdeel van het verhaal bekijken we waardoor het parasitaire karakter van bankgeld kon ontstaan.
We vinden de uitleg  in het vervangen van autonome verzorgen van het land, door afhankelijkheid van handel.
Verderop zullen we zien, aan de hand van de ontwikkeling van ons lichaam, hoe we in de puberteit gewoonlijk de stap maken van afhankelijkheid als kind naar de volwassen autonomie.
Daarna zullen we zien hoe de groei naar autonomie, en bewustzijn, een tendens is in de hele ontwikkeling van leven; en dat we dit kunnen herkennen in het natuurlijke organische principe van Symbiose.

Daarmee kunnen we de overstap maken van het parasitaire bankgeld, naar de autonomie op basis van EigenWaarde – zoals de Lotusbank dat voorstelt.

Je hebt daarmee een keuze uit twee opties.

1. je ‘koopt’ het (bij)geloof van geld en afhankelijkheid, eigendom en bezit, en dan werk je in feite de rest van je leven voor (geld)banken.
2. Je onderkent je EigenWaarde en investeert je Tijd van Leven in het verzorgen van leven op Aarde, waardoor je wordt gevoed vanuit de natuurlijke overvloed die dat teweegbrengt.

We moeten daarin het verschil tussen EigenWaarde en Eigendom kennen en onderkennen.
Verderop wordt de betekenis van EiGenDom verder verkend, en gerelateerd aan Bezit, bezitterigheid en bezetenheid, leidend tot monopolie.
We ontdekken daarin de basis van de onverantwoordelijkheid in de omgang met Aarde, zoals we die ondermeer in de planetaire vervuiling beleven.
We zien dat dit het gevolg is van het ontkennen van Vrije Keuze, waardoor mensen als beesten/slaven/objecten worden behandeld.

Eigendom is een ziekte

We kunnen dat herleiden tot een ziektebeginsel: de onderbroken/incomplete ontwikkeling van Autonomie.
In die (onderbroken/incomplete) ontwikkelingsziekte blijft de mens in diergedrag steken.
Daarin worden foute grenzen gesteld; waarbij de mens niet onderkent dat die deel is van de hele mensheid.
In dat geval valt de mens terug op eigen primaire behoeften, in plaats dat mensen samen hun omgeving verzorgen en daardoor worden gevoed.

We zien dat in het parasiteren door monopoliseren.
Daarin legt de ene zijn wil op aan een ander, zonder datzelfde recht ook aan die ander toe te kennen.
Daardoor ontstaan conflicten: ‘dit is mijn boom en daar mag jij niet tegen aan pissen’.
Dan krijg je dus ook dat die territoriale grens niet meer gedeeld kan worden; privatiseren steelt dat wat gemeenschapbelang van iedereen is voor het eigenbelang van één ander. Het is piraterij; diefstal.

Daardoor ontstaan conflicten: privatiseren (pirateren) leidt tot monopoliseren en dus tot parasiteren.
“Eigendom” – eigenbelang – is daarin een misvatting, die gemeenschappelijk belang aan eigenbelang ondergeschikt maakt.
Dat is eigenlijk waar het geld en banksysteem over gaat.
Het hele verhaal gaat daarom aldoor over het bijstellen van die systeem-grenzen: hoe kan je dat wat jij doet rijmen met dat wat een ander doet en dat is natuurlijk precies hetzelfde probleem of oplossing die we ervaren in ons lichaam.

Geldslaven

Geld en geldbanken zijn gebaseerd op een filosofie van Handel in Objecten; dus de omgang met dode materie; en is verwant aan ‘controle’ en “slavernij”.
In die filosofie is de angst voor verlies de bepalende factor. Rente (en belasting) zijn daarin compensatiemechanismen, waarin mensen verliezen (door natuurlijke oorzaken) op andere mensen willen verhalen.
Dat maakt het een parasitair systeem, en een afhankelijkheidssysteem, waarin angst voor verlies de bepalende factor is.
Dat is gekoppeld aan een waanidee: de illusie van bezit.

Het is belangrijk om dit goed te begrijpen. Net zoals veel mensen niet zien dat geld een illusie is (een symbool) zo zien veel mensen ook niet (meer) dat ook bezit een illusie is.
Zoals al eerder werd gesteld:
de Aarde bestond al lang vóór het ontstaan van de mensheid.
De Aarde is van niemand.
De Aarde voedt alle vormen van leven – waaronder de mensen.

Menselijk BewustZijn

Mensen zijn onderdeel van een natuurlijke ontwikkeling op aarde: het ontstaan van steeds meer complexe en steeds meer uitgesproken vormen van bewustzijn. De mens(heid) is onderdeel van de ontwikkeling van de dieren, en de planten, op basis van de ontwikkeling van microben op Aarde.

Mensen zijn in hun beleving en gedrag op die ontwikkelingen van microben, planten en dieren gebaseerd. We hebben een materieel lichaam opgebouwd door cellen. We hebben een vegetatief systeem, analoog aan dat van planten. We hebben een animaal systeem, analoog aan dat van dieren. En we hebben bovendien een bewustzijnssysteem, waarin we als mens deel vormen van de mensheid.

In ons bewustzijnsysteem zijn verschillende niveaus te onderkennen. Elk niveau van bewustzijn is onderbouwd door een meer fundamenteel en meer basaal bewust vermogen. Elk volgend niveau van bewustzijn bouwt daarop voort.
Zo hebben we in ons een primair vermogen van leven en overleven, zoals we dat vinden bij bijvoorbeeld amoeben. Die bewegen in de richting van voedsel, en ontvluchten hun eigen afval.
We hebben in ons ook het vermogen van aanpassing AAN onze omgeving; ons vegetatief systeem biedt dezelfde vermogens en oplossingen als we zien in planten.
We hebben in ons ook het vermogen van aanpassing IN onze omgeving; ons animale systeem biedt dezelfde vermogens en oplossingen als we zien in dieren.
Maar bovendien hebben we ons menselijke bewustzijn: we kunnen onze omgeving transformeren.

Onbewustzijn van Mensheid

Op het moment lijkt het alsof de mens, als mensheid, de Aarde vernietigt.
Wat we zien is de babyfase van de bewustzijnsontwikkeling van de mensheid.
De mens(heid) ‘poept de luiers vol’; en vervuilt onze hele omgeving.
Dat is een eerste stap in het leren bemesten, bevruchten van de Aarde.

De problemen die we daarin ervaren zijn vooral het gevolg van een verwarring.
De mens(heid) gedraagt zich in grote mate nog als een beest.
Dat is te zien in de manier waarop veel mensen zich baseren op primaire reflexen.
Eén van die primaire reflexen is de territoriumdrift van beesten; die de mensheid ‘eigendom’ noemt.

Het is duidelijk dat dit een misvatting is; een misconceptie.
Enerzijds verlaagt het de mens(heid) tot het niveau van dieren, en planten.
Anderzijds ontneemt het de mens(heid) Response-Ability voor ons scheppend vermogen.
De misvatting is samen te vatten in één begrip: de onjuiste stelling dat de mens schepsel is, in plaats van schepper.

We hebben hier te maken met bijgeloof èn geloof.
Dat is hetzelfde principe als we al zagen in het beschrijven van geld.
Geld is een bijgeloof, want het heeft géén eigen waarde – het is een (magisch) symbool.
Schepping is geen zelfstandig naamwoord, maar een werkwoord.

Principes van Schepping

Om te begrijpen hoe deze misvatting ontstaan is moeten we teruggaan naar het verre verleden.
In het heel verre verleden hadden de Dogon in Mali als begrip van het ontstaan van het universum, materie, de moleculen van leven en sociale systemen. Ze kenden die als universele principes van schepping.
In het verre verleden werden die inzichten in Egypte en Sumerië verbasterd; die universele principes van schepping werden daar voorgesteld als ‘goden’. Door het invoeren van ‘goden’ konden ‘priesters’ zich boven de andere mensen stellen.
Datzelfde vinden we nu ook in het systeem van de banken; ook dat zijn nog steeds tempels, waarin de bankiers de rol vervullen van priesters van het bijgeloof in geld; ‘het gouden kalf.

In de vertekening die toen is gemakt, zien we dat mensen en goden, waarde en geld, overvloed en belasting, symbiose en parasiteren naast elkaar werden gesteld.
Het principe was steeds hetzelfde: een omkering van betekenis – zoals is te zien in het beschrijven van de mens als schepsel in plaats van als schepper.
Het heeft een onderliggend principe: het ontkennen van Vrije Keuze als gegeven van leven; waardoor materie werd ontkoppeld van geest, bezieling, verzorging en zorg.
Dat zien we expliciet in het invoeren van het idee van Eigendom en Bezit.

Eigendom en Bezit hebben te maken met dierlijke territoriale driften.
De aap in de boom doet alsof alléén die aap in die boom mag toeven.
Dat heeft te maken met ‘armoededenken’, waardoor overvloed niet gedeeld wordt.
Dat heeft weer te maken met eigen onvermogen om zelf meerwaarde te creëren.

De Obono aapjes doen dat anders: die delen de overvloed met elkaar.
Ook de mens(heid) heeft dat vermogen; en daarmee een  keuze.
Laten we ons leven bepalen door eigen onvermogen en angst voor tekorten?
Of gebruiken we ons vermogen om de Aarde te verzorgen en overvloed te genereren?

Dat is het terugkerend thema van dit hele verhaal: “parasiteren of symbiose?”.
Parasiteren gaat uit van behoefte, onvermogen, monopoliseren en privatiseren.
Symbiose gaat uit van het eigen scheppend vermogen, eigenwaarde, investeren en meerwaarde.
Op het moment hebben we nog te maken met het (bij)geloof in eigendom; dus monopolie.

Eigendom is een misvatting

Het begrip eigendom (monopolie) is niet te scheiden van objecten (slavernij).
Eigendom geeft je zeggenschap over objecten; en ontzegt anderen datzelfde.
Eigendom heeft dus te maken met het stellen van territoriale grenzen, en exclusiviteit.
Echter, zoals men zegt “een doodshemd heeft geen zakken”: eigendom is niet aan een mens gebonden en gaat verloren zodra die mens overlijdt; eigendom is alleen maar een afspraak, een idee, een symbool, een illusie.

Eigendom stelt ‘bezit’ boven ‘beleving’; ‘het verlamt het bewustzijn’.
Eigendom reduceert ‘gelijk’ tot ‘macht’ over ‘materie’; het verlaagt bewustzijn tot het omgaan met objecten.
Eigendom stelt eigenbelang boven gemeenschappelijk belang; “parasitisme”.
Eigendom ontkoppelt het deel van het geheel; dat is de basis van ziekte.

“Eigendom” gaat samen met “rechters”, “banken”, “Politie”, “wet”.
Via “eigendom” wordt de wil (als wet) van de ene mens boven de ander verheven.
In het Romeins Recht werd “eigendom” zo al gebruikt om de ene mens boven de andere te stellen; met oorlog/roof/afpakken/monopoliseren van land als basis.
Romeins Recht heeft daardoor niet te maken met rechten, maar met wetten, waarbij bezit en bezetenheid zijn verweven; en degenen zonder land voor de wet vergelijkbaar zijn met een slaaf.

Romeins recht ontneemt mensen rechten door relaties tussen mensen ondergeschikt te maken aan bezit van objecten; mensen woorden daardoor in principe (implieiet) als objecten behandeld.
.Datzelfde is te zien in Napoleonische Wetten, de Engelse wetten en de nieuwe wetten die in de U$A worden gemaakt.
Dat laatste is een verhaal apart, want daar worden de wetten van bedrijven nu gebruikt voor het bedrijven van de regering (die overigens zelf ook een bedrijf is).
In de RegenboogPartij zal verder worden uitgewerkt dat mensen vrije keuze hebben, en daarmee rechten hebben, die niet onder staats’wetten’ voor handel vallen.

Voor veel mensen is het lastig om dit te begrijpen.
Immers, op school wordt geleerd dat ‘bezit’ ‘normaal’ is, en dat oorlogen de geschiedenis bepalen?
Weinig mensen beseffen in welke mate de scholen met de staat zijn verweven, en hoe (het schip van) de staat met geldbanken zijn verweven.
Overigens: het Vaticaan was van oudsher het bankbedrijf voor de rijke patriciërs van de Romeinen; en het rijk heet niet voor niets Rijk.

Wet is geen Recht

Het conflict van Eigendom, bezit, bezetenheid en (geld)slavernij werd expliciet in de voorgestelde zogenaamde “Europese grondwet”.
Daarin werd als ‘grondwetartikel’ gesteld dat ‘elke mens recht heeft op eigendom’.
Die ene zin was bedoeld om reden te geven voor het instandhouden van wetten, rechters, politie en (geld)banken.
Impliciet in het begrip Eigendom ligt immers territoriale drift, en het in stand houden van territoriale conflicten.

Die territoriale conflicten vallen weg zodra de illusie van Eigendom/Bezit wegvalt.
Door te beseffen dat de Aarde er als was voordat de mensheid bestond, en dat niemand ‘bezit’ kan meenemen na overlijden, is duidelijk dat we de Aarde alleen maar ‘lenen’, en delen.
Dan wordt conflict direct vervangen door overleg, en eigendom door verzorging.

Bezit is geen Eigendom

Bezit komt, letterlijk, van het begrip be-zitten; “zitten op”.
Dat heeft te maken met een reiziger die momenteel even gaat zitten.
In die zin zit je als mens(heid) ‘even’ op de Aarde.
Dat geeft de mensheid géén eigendomsrechten op (de) Aarde; en maakt (de) Aarde niet tot bezit.

Overigens er is al heel lang een strijd tussen de be-zit-ter en de nomade.
De be-zit-ter doet alsof die rechten verwerft door ergens (steeds) te blijven wonen; er zijn zelfs stammen die zeggen iemand die ergens een boom plant, daar 3 generaties mag wonen.
Er zijn stammen met wetten die doen alsof iemand ‘zonder vaste woon of verblijfplaats’ een ‘ondergeschikte mens’ is.
Nomade en be-zit-ter zijn echter allebei evenwaardige mensen in de mensheid; zoals ons lichaam ook het samenspel  nodig heeft van ‘bewoners’ en ‘toeristen’; weefselcellen en migrerende cellen.

Roof als Ritueel

In onze kultuur wordt dat echter opgevat als en strijd; de metafoor daarvoor is de bovengenoemde strijd tussen Kaïn en Abel.
Het gaat daarbij om de vegetariër en de vleeseter; de ene woont in de oase, de ander trekt door de woestijnen: ze complementere elkaar.
De vegetariër woont daar waar de bomen en planten vrucht dragen; de nomade eet van vlees van vee dat meereist onderweg, maar de weg niet overleeft – de nomade is een vleeseter dus een slager dus een slachter, die leeft van de dood van een ander.
De vegetariër zorgt voor leven; de vleeseter leeft van de dood.

Vermeld werd als dat de verschillen in leefstijl en voedingswijze leiden tot een conflict wanneer de nomade de oase van de vegetariër te grazen neemt door zijn kudde daar overheen te leiden; op dat moment verwordt het delen van de vruchten van de Aarde door mensen en dieren tot roof en verkrachting.

De vikingen, de piraten, de rovers, de verkrachters; er zijn allerlei voorbeelden waarin mensen op andere mensen parasiteren.
Dat principe is niet anders als het wordt geritualiseerd, in de vorm van overheid, belastingen, politie en rechters.
Het principe blijft onveranderd op het moment dat het wordt geïnstitutionaliseerd: banken, geld, rechtbanken en wetten.
Het principe van parasitisme, afhankelijkheid van geld (of van een ander) stopt vanzelf zodra mensen hun eigen autonomie kunnen verzorgen.

EiGenAar versus EiGenDom

Mogelijk is het zinvol om het woord eigendom te herleiden tot een begrip wat niet ontkracht.
Het woord ei-gen-aar bevat de woord termen ei en gen en are: het zijn de kernelementen van overdracht van leven in dieren, microben en planten.
Het woord vat samen dat we het vermogen hebben om leven door te geven op Aarde; Paradijs Planters.
Het woord ei-gen-dom vat samen dat dit niet werkt als je dit niet zaait; dan loopt het systeem vast en wordt je afhankelijk van je omgeving; dom.

Leren van Leven

In ons lichaam is te zien hoe we levenservaring opslaan in onze cellen.
Hans Reckeweg beschreef hoe informatie van de omgeving wordt opgenomen in ons lichaam, onze organen, onze cellen en ons DNA.
James Oshmann beschreef hoe dat gebeurt door opname via onze huid, in ons bindweefsel, in de celmembranen en naar het DNA.
Bruce Lipton beschreef hoe op het celmembraan 4 eiwitten de opslag van informatie in ons DNA bepalen  (sensor-, poort, koppelings- en DNA-mantel-eiwit).

Voortplanten van Leven

Het is handig om op dit punt ook antwoord te even op de vraag “wat komt eerst, kip of ei?”.
Het is ALTIJD HET EI wat eerst komt: de ei-vorm is een universele vorm van schepping gebaseerd op het ompolen van een draaikolk; zoals Lawrence Edwards liet zien.
De eivorm vertegenwoordigt een principe van transformatie waarin een deel en het geheel zijn verbonden.
Via ei/gen/aar zien we hoe de informatie van ervaring van leven op Aarde wordt opgeslagen en overgedragen in ons lichaam; de Aarde als geheel is een Levende Bibliotheek van Levenservaring van alle vormen van leven op Aarde (Barbara Marciniak: “Earth the Living Library”).

Alle vormen van leven op Aarde wisselen DNA-informatie uit over leven en overleven op Arde, via de voedselkringloop.
Op het moment dat je dat niet ziet, dan komen we uit op eigen-dom.
Op het moment dat je wèl ziet dat dat in ons met de plantenwereld waar het al op gebaseerd is, dan kom je op ei/gen/aar uit; dat zijn de vormen waarin je leven kan laten voortplanten.
Door wijs met ei/gen/aar (genetisch materiaal) om te gaan kan je paradijs planter zijn op de aarde.

Leven met Vrije Keuze

We hebben allemaal Vrije Keuze; dat is een gegeven van leven.
Daarbij kunnen we er ook voor kiezen om niet te kiezen.
Samen geeft ons dat het vermogen om Paradijs of Hel te maken op Aarde.
Of, als we systematisch niet kiezen en je je leven voor je laat bepalen, dan dool je rond in wat “vagevuur”’ heet.

Volwassenwording is het (zelf) leren omgaan met Vrije Keuze; ons scheppend vermogen.
Dat vermogen wordt vooral/mede ontwikkeld in de puberteit; samen met de ontwikkeling van het hormoonsysteem en ons grenstellend/grensverleggend/onderscheidend vermogen.
In die fase ontwikkelt zich, als het goed is, het afhankelijke kind tot autonoom volwassen wezen.
Volwassen zijn houdt in dat je soeverein bent: je wil is wet (en dat heb je ook voor elk ander levend wezen te respecteren), en daar complementeren alle mensen elkaar – als cellen in het lichaam van de mensheid.

Soeverein zijn

In de puberteit maak je de overstap van afhankelijkheid tot autonomie.
Je ervaart dat doordat de sekshormonen dan meer worden aangemaakt, waardoor je van kind ontwikkelt tot hetzij vrouw, hetzij man.
Via seksuele ontwikkeling ontdek je dan ook dat je als vrouw/man incompleet deel bent van de mensheid: het gaat om de complementariteit tussen de seksen.
In de puberteit leer je automatisch ook omgaan met emoties, en de hormonen die te maken hebben met het (ver-/bij-/her/)stellen van territoriale grenzen.

Met andere woorden: in de puberteit leer je je eigen seksuele/biologische/psychologische/sociale identiteit kennen, en daarmee te leven – anderen complementerend.

Symbiose

Hoe dat gaat in de  natuur is door Lynn Margulis beschreven.
Zij onderzocht hoe leven ontstond, en ontdekte daarin dat alle grote sprongen in de evolutie op Symbiose gebaseerd zijn.
Specifiek beschreef ze dat voor de symbiose van 4 soorten microben, in het vormen van de voorouders cel van meer complexe vormen van leven.
Daarin kwamen samen: anaërobe (Aarde) microben, hydrobe (Water) microben, aërobe (Lucht) microben en fotosyntheserende (Licht) microben.

Ons hele lichaam is zo gebaseerd op het samenkomen van die 4 soorten microben. Een aarde-, een water-, een lucht- en een licht microbe, in de Eukaryote cel.
In de Chinese traditie wordt dat beschreven als de Draak “een wezen dat kan omgaan met de 4 Elementen (Aarde, Water, Licht en Vuur).
In de Chinese vlakten zijn er velden gevonden met daarin de skeletten van “embryonale clusters”, een levensvorm van drie, vier verschillende cellen, die in symbiose leerden leven.
Aan de archeologische tijdmeting is te zien dat dit proces miljoenen jaren geduurd heeft.

Onze eukaryote cel is gebaseerd op symbiose van microbe; ons lichaam laat zien dat we hebben leren omgaan met die 4 Elementen.
In ons lichaam kunnen we zien dat mineralen uit de omgeving worden opgenomen in de voedingstromen in ons lichaam, en kunnen worden ingebouwd in onze anatomie om voor onze bewustzijnsbeleving te kunnen worden gebruikt: calcium is daarvan een goed voorbeeld.
In ons lichaam is te zien dat de kolonie van levende cellen samen zelf de lichaamsmaterialen aanmaakt; en daarin vaste stof, vloeistof, gas en plasma allemaal in zijn geïntegreerd.
Daardoor functioneert ons lichaam als integraal deel van de omgeving; het universum; de 4 Elementen kringloop in een instrument waardoor de integriteit van het deel in integratie met het geheel bewaard wordt.

Gezondheid

Dat is het principe van gezondheid, wat we be-leven in het samenspel tussen cellen, organen, mens en mensheid.
Je lichaam is ont-vouwen uit één cel, de Zygote; waardoor de veelheid door eenheid is bepaald.
Hetzelfde samenspel tussen cellen en organen bepaalt ook het samenspel tussen mensen en mensheid.
Juist in ons lichaam is te zien hoe de integratie van (‘territoriale’) grenzen door cellen zelf wordt verzorgd.

We zien dat niet alleen in het onderscheid van verschillende lichaamscellen, waar ons lichaam juist meer kan – overleven in verschillenden gebieden – juist door de verschillen tussen organen.
Op juist dezelfde manier kan ook de mensheid in verschillende gebeden leven en overleven; juist door de verschillen in mensen en culturen.
De mensheid als geheel is één organisme, en daarin zien we dat alle mensen – hoe verschillend ze ook zijn – onderling zijn verbonden.
Immers, zoals je lichaam is ontvouwd uit de deling van de eerste cel, de zygote, zo is die eerste cel, de zygote, ontstaan uit de fusie van ei en sperma van alle voorouders die in de aanmaak van je lichaam zijn betrokken.

Mens & Mensheid

We zijn allemaal cellen in het lichaam van de mensheid en we vullen daar elkaar ook in aan.
We zijn ook allemaal ontstaan uit de voorouders enzovoorts, m.a.w. we hebben allemaal gemeenschappelijke voorouders; we vormen één organisme (de mensheid).
Het kunnen omgaan met verschillen, en door die verschillen, is dus ingebouwd in ons lichaam.
We kunnen van ons lichaam leren hoe we als mensen optimaal kunnen samenwerken in het verzorgen van de Aarde; want ook daarvan is ons lichaam ‘de omgekeerde wereld’.

De oplossing die we zoeken voor de vrede in de mensheid, zijn te vinden in ons lichaam.
Dat wat we kennen als gezondheid in mensen, herkennen we als vrede tussen mensen.
Het gaat er slechts om, om grenzen te kunnen stellen en herstellen, en territorias te kunnen verderen en delen.
De cellulaire opbouw van ons lichaam is daarvan een voorbeeld: de cellen hebben daarin allemaal hun eigen unieke leven; en via het verbindingssysteem van het bindweefselsysteem zijn al hun membranen verbonden.

Communicatie

Alle cellen voeden elkaar.
In ons lichaam leven de cellen  in een interne voedselkringloop, die één geheel is met de natuurlijke voedselkringloop van onze omgeving.
Daarin hebben alle levensvormen hun eigen betekenis, en hun eigen inbreng.
Dat hele systeem is niet gebaseerd op controle, maar op communicatie.

In ons lichaam is er géén enkele cel die een andere cel ‘zegt’ wat die doen moet.
Alle cellen doen watt ze doen, en communiceren dat met elkaar.
De “wet van de Natuur/Jungle is simpel: communiceer en je krijgt eten; doe het niet en je bent eten”.
De ‘wet van de Jungle van parasitaire systemen (‘eten of gegeten worden’) is niet geldig voor mensen: we hebben bewustzijn, en kunnen onze omgeving optimaliseren en daardoor de hele planeet voeden, door de aarde te verzorgen.

Zelfbeschikking

Hoe dat gaat ervaren we in ons eigen lichaam.
De oplossing die we vinden in ons lichaam, kunnen we – omgekeerd – ook gebruiken in ons leven.
Onze organen weten hoe ze met elkaar omgaan en samen kunnen ze meer dan alleen.
Datzelfde principe kunnen we ook als mensheid gebruiken, in het verzorgen en optimaliseren van onze omgeving.

Wat ik al eerder zei dat het gaat om het kunnen omgaan met territorium.
Jij plant een boom, een ander plant een boom; dat doen we elk allemaal samen.
Tegelijkertijd lopen we over de wereld en ontmoeten anderen en de bomen die ze plantten.
Als mensheid doen we daarin hetzelfde als de cellen in ons lichaam: ten dele zijn ze in rust; maar ze zijn allemaal in beweging.

GeneesKunst

Dat samenspel is in de wereldgeneeswijzen begrepen.
Daar wordt de balans in het lichaam hersteld, door de balans in de omgeving te herstellen.
Op dezelfde manier kunnen we de balans van het mensheid met de Aarde herstellen.
Het gaat er alleen maar om dat elke mens beseft dat die deel is van het hele universum, en daarmee in balans leeft.

In de Natuurkunde wordt dit samenspel ook steeds beter begrepen en beschreven.
Aanvankelijk beschreef Natuurkunde de processen van de Natuur.
Daarna beschreef de natuurkunde slechts kenmerken van materie, moleculen, atomen en subatomaire samenhang.
Nu probeert de natuurkunde onze betrokkenheid met de natuur te begrijpen en te beschrijven: bewustzijn.

Integratie & Integriteit

We kunnen alle metaforen van de natuurkunde gebruiken om onze eigen samenhang in/met/van onze omgeving te beschrijven.
De mate van complexiteit, en verwevenheid, nam daarin steeds toe.
De beschrijvingen kunnen we daardoor steeds beter beleven aan beleving.
Het gaat er alleen maar om dat elke mens beseft dat we dit elk op onze eigen unieke manier be-leven.

• Het samenspel tussen een rivier (beweging) en een bedding (rust).
• Het samenspel tussen stroom en materie in een elektrische geleider.
• Het samenspel tussen een signaalgolf en draaggolf in elektromagnetische velden.
• Het samenspel tussen het veld en de matrix in een hologrambeeld

Dat samenspel ervaren we dus ook in de mensheid.
De mensheid is opgebouwd volgens dezelfde principes als de mens, het uniVersum en alle levende wezens.
In ons lichaam zijn botten aangelegd door levende cellen, reflexen zijn gevormd op basis van besluiten, wetten zijn slechts afspraken tussen mensen, en schepping (znw.) is altijd het resultaat van schepping (ww.).

Er is géén conflict tussen bezit (heden) en bezeten (verleden).
Degenen die momenteel ergens zit, gaat mettertijd dood, en die stoel is dan niet langer bezeten.
Bezetenheid (gekte) ontstaat door dat om te keren: alsof de stoel bezeten is (bezit is) zonder dat iemand daar op zit.
Zoals de mogelijkheid tot taalverwarring laat zien: mensen kunnen heden en verleden, zelfstandig naamwoord en werkwoord verwarren; maar het enige wat we be-leven is het “werkwoord” van het ‘heden’.

Leven be-leven

Dat be-leven ervaren we in ons lichaam; in het samenspel van informatie en materie.
Ons lichaam is aangelegd door levende cellen; materie is een manifestatie van bewustzijn.
Daarin zijn vormen gevormd door beweging; in interactie/balans in de omgeving.
Dat samenspel  tussen die 2 zijn heel belangrijk; het zijn aspecten van hetzelfde gegeven (in verschillende dimensies).

Het verhaal van die ‘strijd tussen Kaïn en Abel’, de (be)zittende en de (be)reizende man, is in het lichaam helemaal geen strijd... Het vegetatieve lichaam en het animale lichaam zijn geïntegreerd.
Het gaat erom hoe je die 2 samenbrengt; en ziet hoe ze elkaar complementeren.
In ons lichaam weten we hoe dat is; want we ervaren dat en ons lichaam werkt zo. Maar ons mens-zijn, ons mensHeid-zijn is gebaseerd op exact hetzelfde principe.
We integreren onze be-leving met onze beleving; onze integriteit daarin bepaalt onze gezondheid/vrede.